Strona główna Eksperci Region Fakty EKSPERCI REGION FAKTY KIEDY MÓWIMY O NĘKANIU I JAKIE PRZEPISY TO REGULUJĄ? Przez Małgorzata Kułakowska - 17/03/[nr]Od 6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym obowiązuje art. 190 a kodeksu karnego, który wprowadził przestępstwo tzw. stalkingu. Słowo „stalking” pochodzi z języka angielskiego i w polskim porządku prawnym oznacza uporczywe nękanie. Dotychczas większość zachowań, które łącznie składają się na nękanie, była jedynie wykroczeniem przewidzianym w art. 107 kodeksu wykroczeń jako „złośliwe niepokojenie”, za które groziła kara nagany, grzywny do 1 tys. 500 zł lub ograniczenie wolności do 1 miesiąca. Obecnie każdy, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem czynu określonego wyżej jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Uporczywym nękaniem jest ustawiczne niepokojenie, dręczenie, dokuczanie, co każdorazowo będzie podlegać ocenie przez organy prowadzące postępowanie i przez sąd, w świetle okoliczności danej sprawy. Nękanie zazwyczaj przejawia się w zachowaniach takich jak: telefonowanie (zwłaszcza w porze nocnej oraz w postaci tzw. głuchych telefonów), przebywanie w pobliżu miejsca zamieszkana i/lub pracy pokrzywdzonego, nawiązywanie kontaktu za pomocą innych osób, wysyłanie listów, e-maili, sms-ów, prezentów, kwiatów itp., śledzenie lub kontrolowanie ofiary, rozpowszechnianie fałszywych informacji, plotek o pokrzywdzonym, nagabywanie itp. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się p o w t a r z a l n o ś ć zachowań sprawcy, a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe. Jak wskazał Sąd Najwyższy „by zachowanie mogło być uznane za stalking, nękanie przez sprawcę musi być uporczywe, a zatem polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji […] nie ma znaczenia, czy sprawca ma zamiar wykonać swoje groźby” (postanowienie z dnia 12 grudnia 2013 r., III KK 417/13, KZS 2014/6/26). Nękanie może dotyczyć nas samych, ale też osób nam najbliższych. Warto jednak pamiętać, że nękanie musi wywołać określony w przepisach skutek, aby zachowanie sprawcy uznać za przestępstwo: tym skutkiem musi być wzbudzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub też istotnego naruszenia jego prywatności. Dodać należy, że już w pierwszym roku obowiązywania przepisu art. 190a k.k. zarejestrowano ponad 5 tys. takich spraw we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce. Z przeprowadzanych badań wynika, że podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). W każdym takim przypadku sprawca znał się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków oskarżeni przyznali się do winy. Sprawa o stalking miała miejsce także w Świdnicy. W tym przypadku nękanie polegało na tym, że sprawca wydzwaniał do pokrzywdzonej, wykonując połączenia głosowe i próby tych połączeń, połączenia SMS oraz wysyłał jej maile, używając wobec niej słów wulgarnych i obraźliwych, zastraszał ją, poniżał, a także obserwował w miejscu zamieszkania oraz śledził ją, robił zdjęcia, nagrywał filmy i śledził jej działalność w internecie. Sprawcą okazał się być były mąż, który wskazywał, że jedynym celem jego kontaktów z pokrzywdzoną było wyjaśnienie kwestii płatności alimentów i uczęszczania przez syna do szkoły, sąd jednakże nie uznał jego wyjaśnień za wiarygodne i skazał na rok pozbawienia wolności. Przypadek ten może stanowić potwierdzenie, że sprawcy nękania wreszcie mają podstawy, aby przestać czuć się bezkarni Kdjekkdcj Jxjdjs Ixjdjj Jxjdjdj Jdjdjdjic Jdjdnekkcjdj Kxkdnxjdk J dowiesz hf Kxksjixid Syankduc Staru Pompnd Kxjsjslodh Hxjsisi Jnos. Xjdjkd I jej OCR ifh Jxnejcksk K koi Jsjwjxi Jxjror Jxjekow 99 dc msjei Idej Ixiksjdici

Strona główna Eksperci Region Fakty EKSPERCI REGION FAKTY KIEDY MÓWIMY O NĘKANIU I JAKIE PRZEPISY TO REGULUJĄ? Przez Małgorzata Kułakowska - 17/03/[nr]Od 6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym obowiązuje art. 190 a kodeksu karnego, który wprowadził przestępstwo tzw. stalkingu. Słowo „stalking” pochodzi z języka angielskiego i w polskim porządku prawnym oznacza uporczywe nękanie. Dotychczas większość zachowań, które łącznie składają się na nękanie, była jedynie wykroczeniem przewidzianym w art. 107 kodeksu wykroczeń jako „złośliwe niepokojenie”, za które groziła kara nagany, grzywny do 1 tys. 500 zł lub ograniczenie wolności do 1 miesiąca. Obecnie każdy, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem czynu określonego wyżej jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Uporczywym nękaniem jest ustawiczne niepokojenie, dręczenie, dokuczanie, co każdorazowo będzie podlegać ocenie przez organy prowadzące postępowanie i przez sąd, w świetle okoliczności danej sprawy. Nękanie zazwyczaj przejawia się w zachowaniach takich jak: telefonowanie (zwłaszcza w porze nocnej oraz w postaci tzw. głuchych telefonów), przebywanie w pobliżu miejsca zamieszkana i/lub pracy pokrzywdzonego, nawiązywanie kontaktu za pomocą innych osób, wysyłanie listów, e-maili, sms-ów, prezentów, kwiatów itp., śledzenie lub kontrolowanie ofiary, rozpowszechnianie fałszywych informacji, plotek o pokrzywdzonym, nagabywanie itp. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się p o w t a r z a l n o ś ć zachowań sprawcy, a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe. Jak wskazał Sąd Najwyższy „by zachowanie mogło być uznane za stalking, nękanie przez sprawcę musi być uporczywe, a zatem polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji […] nie ma znaczenia, czy sprawca ma zamiar wykonać swoje groźby” (postanowienie z dnia 12 grudnia 2013 r., III KK 417/13, KZS 2014/6/26). Nękanie może dotyczyć nas samych, ale też osób nam najbliższych. Warto jednak pamiętać, że nękanie musi wywołać określony w przepisach skutek, aby zachowanie sprawcy uznać za przestępstwo: tym skutkiem musi być wzbudzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub też istotnego naruszenia jego prywatności. Dodać należy, że już w pierwszym roku obowiązywania przepisu art. 190a k.k. zarejestrowano ponad 5 tys. takich spraw we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce. Z przeprowadzanych badań wynika, że podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). W każdym takim przypadku sprawca znał się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków oskarżeni przyznali się do winy. Sprawa o stalking miała miejsce także w Świdnicy. W tym przypadku nękanie polegało na tym, że sprawca wydzwaniał do pokrzywdzonej, wykonując połączenia głosowe i próby tych połączeń, połączenia SMS oraz wysyłał jej maile, używając wobec niej słów wulgarnych i obraźliwych, zastraszał ją, poniżał, a także obserwował w miejscu zamieszkania oraz śledził ją, robił zdjęcia, nagrywał filmy i śledził jej działalność w internecie. Sprawcą okazał się być były mąż, który wskazywał, że jedynym celem jego kontaktów z pokrzywdzoną było wyjaśnienie kwestii płatności alimentów i uczęszczania przez syna do szkoły, sąd jednakże nie uznał jego wyjaśnień za wiarygodne i skazał na rok pozbawienia wolności. Przypadek ten może stanowić potwierdzenie, że sprawcy nękania wreszcie mają podstawy, aby przestać czuć się bezkarni

Strona główna Eksperci Region Fakty EKSPERCI REGION FAKTY KIEDY MÓWIMY O NĘKANIU I JAKIE PRZEPISY TO REGULUJĄ? Przez Małgorzata Kułakowska - 17/03/[nr]Od 6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym obowiązuje art. 190 a kodeksu karnego, który wprowadził przestępstwo tzw. stalkingu. Słowo „stalking” pochodzi z języka angielskiego i w polskim porządku prawnym oznacza uporczywe nękanie. Dotychczas większość zachowań, które łącznie składają się na nękanie, była jedynie wykroczeniem przewidzianym w art. 107 kodeksu wykroczeń jako „złośliwe niepokojenie”, za które groziła kara nagany, grzywny do 1 tys. 500 zł lub ograniczenie wolności do 1 miesiąca. Obecnie każdy, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem czynu określonego wyżej jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Uporczywym nękaniem jest ustawiczne niepokojenie, dręczenie, dokuczanie, co każdorazowo będzie podlegać ocenie przez organy prowadzące postępowanie i przez sąd, w świetle okoliczności danej sprawy. Nękanie zazwyczaj przejawia się w zachowaniach takich jak: telefonowanie (zwłaszcza w porze nocnej oraz w postaci tzw. głuchych telefonów), przebywanie w pobliżu miejsca zamieszkana i/lub pracy pokrzywdzonego, nawiązywanie kontaktu za pomocą innych osób, wysyłanie listów, e-maili, sms-ów, prezentów, kwiatów itp., śledzenie lub kontrolowanie ofiary, rozpowszechnianie fałszywych informacji, plotek o pokrzywdzonym, nagabywanie itp. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się p o w t a r z a l n o ś ć zachowań sprawcy, a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe. Jak wskazał Sąd Najwyższy „by zachowanie mogło być uznane za stalking, nękanie przez sprawcę musi być uporczywe, a zatem polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji […] nie ma znaczenia, czy sprawca ma zamiar wykonać swoje groźby” (postanowienie z dnia 12 grudnia 2013 r., III KK 417/13, KZS 2014/6/26). Nękanie może dotyczyć nas samych, ale też osób nam najbliższych. Warto jednak pamiętać, że nękanie musi wywołać określony w przepisach skutek, aby zachowanie sprawcy uznać za przestępstwo: tym skutkiem musi być wzbudzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub też istotnego naruszenia jego prywatności. Dodać należy, że już w pierwszym roku obowiązywania przepisu art. 190a k.k. zarejestrowano ponad 5 tys. takich spraw we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce. Z przeprowadzanych badań wynika, że podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). W każdym takim przypadku sprawca znał się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków oskarżeni przyznali się do winy. Sprawa o stalking miała miejsce także w Świdnicy. W tym przypadku nękanie polegało na tym, że sprawca wydzwaniał do pokrzywdzonej, wykonując połączenia głosowe i próby tych połączeń, połączenia SMS oraz wysyłał jej maile, używając wobec niej słów wulgarnych i obraźliwych, zastraszał ją, poniżał, a także obserwował w miejscu zamieszkania oraz śledził ją, robił zdjęcia, nagrywał filmy i śledził jej działalność w internecie. Sprawcą okazał się być były mąż, który wskazywał, że jedynym celem jego kontaktów z pokrzywdzoną było wyjaśnienie kwestii płatności alimentów i uczęszczania przez syna do szkoły, sąd jednakże nie uznał jego wyjaśnień za wiarygodne i skazał na rok pozbawienia wolności. Przypadek ten może stanowić potwierdzenie, że sprawcy nękania wreszcie mają podstawy, aby przestać czuć się bezkarni Laokshdissuskls

Strona główna Eksperci Region Fakty EKSPERCI REGION FAKTY KIEDY MÓWIMY O NĘKANIU I JAKIE PRZEPISY TO REGULUJĄ? Przez Małgorzata Kułakowska - 17/03/[nr]Od 6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym obowiązuje art. 190 a kodeksu karnego, który wprowadził przestępstwo tzw. stalkingu. Słowo „stalking” pochodzi z języka angielskiego i w polskim porządku prawnym oznacza uporczywe nękanie. Dotychczas większość zachowań, które łącznie składają się na nękanie, była jedynie wykroczeniem przewidzianym w art. 107 kodeksu wykroczeń jako „złośliwe niepokojenie”, za które groziła kara nagany, grzywny do 1 tys. 500 zł lub ograniczenie wolności do 1 miesiąca. Obecnie każdy, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem czynu określonego wyżej jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Uporczywym nękaniem jest ustawiczne niepokojenie, dręczenie, dokuczanie, co każdorazowo będzie podlegać ocenie przez organy prowadzące postępowanie i przez sąd, w świetle okoliczności danej sprawy. Nękanie zazwyczaj przejawia się w zachowaniach takich jak: telefonowanie (zwłaszcza w porze nocnej oraz w postaci tzw. głuchych telefonów), przebywanie w pobliżu miejsca zamieszkana i/lub pracy pokrzywdzonego, nawiązywanie kontaktu za pomocą innych osób, wysyłanie listów, e-maili, sms-ów, prezentów, kwiatów itp., śledzenie lub kontrolowanie ofiary, rozpowszechnianie fałszywych informacji, plotek o pokrzywdzonym, nagabywanie itp. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się p o w t a r z a l n o ś ć zachowań sprawcy, a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe. Jak wskazał Sąd Najwyższy „by zachowanie mogło być uznane za stalking, nękanie przez sprawcę musi być uporczywe, a zatem polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji […] nie ma znaczenia, czy sprawca ma zamiar wykonać swoje groźby” (postanowienie z dnia 12 grudnia 2013 r., III KK 417/13, KZS 2014/6/26). Nękanie może dotyczyć nas samych, ale też osób nam najbliższych. Warto jednak pamiętać, że nękanie musi wywołać określony w przepisach skutek, aby zachowanie sprawcy uznać za przestępstwo: tym skutkiem musi być wzbudzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub też istotnego naruszenia jego prywatności. Dodać należy, że już w pierwszym roku obowiązywania przepisu art. 190a k.k. zarejestrowano ponad 5 tys. takich spraw we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce. Z przeprowadzanych badań wynika, że podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). W każdym takim przypadku sprawca znał się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków oskarżeni przyznali się do winy. Sprawa o stalking miała miejsce także w Świdnicy. W tym przypadku nękanie polegało na tym, że sprawca wydzwaniał do pokrzywdzonej, wykonując połączenia głosowe i próby tych połączeń, połączenia SMS oraz wysyłał jej maile, używając wobec niej słów wulgarnych i obraźliwych, zastraszał ją, poniżał, a także obserwował w miejscu zamieszkania oraz śledził ją, robił zdjęcia, nagrywał filmy i śledził jej działalność w internecie. Sprawcą okazał się być były mąż, który wskazywał, że jedynym celem jego kontaktów z pokrzywdzoną było wyjaśnienie kwestii płatności alimentów i uczęszczania przez syna do szkoły, sąd jednakże nie uznał jego wyjaśnień za wiarygodne i skazał na rok pozbawienia wolności. Przypadek ten może stanowić potwierdzenie, że sprawcy nękania wreszcie mają podstawy, aby przestać czuć się bezkarni Zasmiecam bo mi się nudzi. A Tobie gówno do tego

Te komentarze są tu zbędne. Może ktoś napisze co naprawdę dzieje się na tej tanie bo już dosyć tych opowiadan w kółko o tym samym bo chuj to kogo obchodzi. Może ktoś powie czy jakaś nowa pojawiła się czy nadal stara ekipa?

Po cholerę tu wchodzisz i zaśmiecasz całe forum debilu ?!!! Idź do siebie na strony biednego mnicha toruńskiego !

Odpierdol się i przestań tu wypisywać i ciągle kurwa nie obserwuj tej strony

Strona główna Eksperci Region Fakty EKSPERCI REGION FAKTY KIEDY MÓWIMY O NĘKANIU I JAKIE PRZEPISY TO REGULUJĄ? Przez Małgorzata Kułakowska - 17/03/[nr]Od 6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym obowiązuje art. 190 a kodeksu karnego, który wprowadził przestępstwo tzw. stalkingu. Słowo „stalking” pochodzi z języka angielskiego i w polskim porządku prawnym oznacza uporczywe nękanie. Dotychczas większość zachowań, które łącznie składają się na nękanie, była jedynie wykroczeniem przewidzianym w art. 107 kodeksu wykroczeń jako „złośliwe niepokojenie”, za które groziła kara nagany, grzywny do 1 tys. 500 zł lub ograniczenie wolności do 1 miesiąca. Obecnie każdy, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem czynu określonego wyżej jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Uporczywym nękaniem jest ustawiczne niepokojenie, dręczenie, dokuczanie, co każdorazowo będzie podlegać ocenie przez organy prowadzące postępowanie i przez sąd, w świetle okoliczności danej sprawy. Nękanie zazwyczaj przejawia się w zachowaniach takich jak: telefonowanie (zwłaszcza w porze nocnej oraz w postaci tzw. głuchych telefonów), przebywanie w pobliżu miejsca zamieszkana i/lub pracy pokrzywdzonego, nawiązywanie kontaktu za pomocą innych osób, wysyłanie listów, e-maili, sms-ów, prezentów, kwiatów itp., śledzenie lub kontrolowanie ofiary, rozpowszechnianie fałszywych informacji, plotek o pokrzywdzonym, nagabywanie itp. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się p o w t a r z a l n o ś ć zachowań sprawcy, a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe. Jak wskazał Sąd Najwyższy „by zachowanie mogło być uznane za stalking, nękanie przez sprawcę musi być uporczywe, a zatem polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji […] nie ma znaczenia, czy sprawca ma zamiar wykonać swoje groźby” (postanowienie z dnia 12 grudnia 2013 r., III KK 417/13, KZS 2014/6/26). Nękanie może dotyczyć nas samych, ale też osób nam najbliższych. Warto jednak pamiętać, że nękanie musi wywołać określony w przepisach skutek, aby zachowanie sprawcy uznać za przestępstwo: tym skutkiem musi być wzbudzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub też istotnego naruszenia jego prywatności. Dodać należy, że już w pierwszym roku obowiązywania przepisu art. 190a k.k. zarejestrowano ponad 5 tys. takich spraw we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce. Z przeprowadzanych badań wynika, że podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). W każdym takim przypadku sprawca znał się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków oskarżeni przyznali się do winy. Sprawa o stalking miała miejsce także w Świdnicy. W tym przypadku nękanie polegało na tym, że sprawca wydzwaniał do pokrzywdzonej, wykonując połączenia głosowe i próby tych połączeń, połączenia SMS oraz wysyłał jej maile, używając wobec niej słów wulgarnych i obraźliwych, zastraszał ją, poniżał, a także obserwował w miejscu zamieszkania oraz śledził ją, robił zdjęcia, nagrywał filmy i śledził jej działalność w internecie. Sprawcą okazał się być były mąż, który wskazywał, że jedynym celem jego kontaktów z pokrzywdzoną było wyjaśnienie kwestii płatności alimentów i uczęszczania przez syna do szkoły, sąd jednakże nie uznał jego wyjaśnień za wiarygodne i skazał na rok pozbawienia wolności. Przypadek ten może stanowić potwierdzenie, że sprawcy nękania wreszcie mają podstawy, aby przestać czuć się bezkarni Kdjkxllaosjsklapai Lsjxjkzkso Ixkskd

Strona główna Eksperci Region Fakty EKSPERCI REGION FAKTY KIEDY MÓWIMY O NĘKANIU I JAKIE PRZEPISY TO REGULUJĄ? Przez Małgorzata Kułakowska - 17/03/[nr]Od 6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym obowiązuje art. 190 a kodeksu karnego, który wprowadził przestępstwo tzw. stalkingu. Słowo „stalking” pochodzi z języka angielskiego i w polskim porządku prawnym oznacza uporczywe nękanie. Dotychczas większość zachowań, które łącznie składają się na nękanie, była jedynie wykroczeniem przewidzianym w art. 107 kodeksu wykroczeń jako „złośliwe niepokojenie”, za które groziła kara nagany, grzywny do 1 tys. 500 zł lub ograniczenie wolności do 1 miesiąca. Obecnie każdy, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem czynu określonego wyżej jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Uporczywym nękaniem jest ustawiczne niepokojenie, dręczenie, dokuczanie, co każdorazowo będzie podlegać ocenie przez organy prowadzące postępowanie i przez sąd, w świetle okoliczności danej sprawy. Nękanie zazwyczaj przejawia się w zachowaniach takich jak: telefonowanie (zwłaszcza w porze nocnej oraz w postaci tzw. głuchych telefonów), przebywanie w pobliżu miejsca zamieszkana i/lub pracy pokrzywdzonego, nawiązywanie kontaktu za pomocą innych osób, wysyłanie listów, e-maili, sms-ów, prezentów, kwiatów itp., śledzenie lub kontrolowanie ofiary, rozpowszechnianie fałszywych informacji, plotek o pokrzywdzonym, nagabywanie itp. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się p o w t a r z a l n o ś ć zachowań sprawcy, a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe. Jak wskazał Sąd Najwyższy „by zachowanie mogło być uznane za stalking, nękanie przez sprawcę musi być uporczywe, a zatem polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji […] nie ma znaczenia, czy sprawca ma zamiar wykonać swoje groźby” (postanowienie z dnia 12 grudnia 2013 r., III KK 417/13, KZS 2014/6/26). Nękanie może dotyczyć nas samych, ale też osób nam najbliższych. Warto jednak pamiętać, że nękanie musi wywołać określony w przepisach skutek, aby zachowanie sprawcy uznać za przestępstwo: tym skutkiem musi być wzbudzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub też istotnego naruszenia jego prywatności. Dodać należy, że już w pierwszym roku obowiązywania przepisu art. 190a k.k. zarejestrowano ponad 5 tys. takich spraw we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce. Z przeprowadzanych badań wynika, że podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). W każdym takim przypadku sprawca znał się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków oskarżeni przyznali się do winy. Sprawa o stalking miała miejsce także w Świdnicy. W tym przypadku nękanie polegało na tym, że sprawca wydzwaniał do pokrzywdzonej, wykonując połączenia głosowe i próby tych połączeń, połączenia SMS oraz wysyłał jej maile, używając wobec niej słów wulgarnych i obraźliwych, zastraszał ją, poniżał, a także obserwował w miejscu zamieszkania oraz śledził ją, robił zdjęcia, nagrywał filmy i śledził jej działalność w internecie. Sprawcą okazał się być były mąż, który wskazywał, że jedynym celem jego kontaktów z pokrzywdzoną było wyjaśnienie kwestii płatności alimentów i uczęszczania przez syna do szkoły, sąd jednakże nie uznał jego wyjaśnień za wiarygodne i skazał na rok pozbawienia wolności. Przypadek ten może stanowić potwierdzenie, że sprawcy nękania wreszcie mają podstawy, aby przestać czuć się bezkarni kshzkkskskxhciskjsios Ksksoxivkdosshoskskkjdkdksioslslod

Strona główna Eksperci Region Fakty EKSPERCI REGION FAKTY KIEDY MÓWIMY O NĘKANIU I JAKIE PRZEPISY TO REGULUJĄ? Przez Małgorzata Kułakowska - 17/03/[nr]Od 6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym obowiązuje art. 190 a kodeksu karnego, który wprowadził przestępstwo tzw. stalkingu. Słowo „stalking” pochodzi z języka angielskiego i w polskim porządku prawnym oznacza uporczywe nękanie. Dotychczas większość zachowań, które łącznie składają się na nękanie, była jedynie wykroczeniem przewidzianym w art. 107 kodeksu wykroczeń jako „złośliwe niepokojenie”, za które groziła kara nagany, grzywny do 1 tys. 500 zł lub ograniczenie wolności do 1 miesiąca. Obecnie każdy, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem czynu określonego wyżej jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Uporczywym nękaniem jest ustawiczne niepokojenie, dręczenie, dokuczanie, co każdorazowo będzie podlegać ocenie przez organy prowadzące postępowanie i przez sąd, w świetle okoliczności danej sprawy. Nękanie zazwyczaj przejawia się w zachowaniach takich jak: telefonowanie (zwłaszcza w porze nocnej oraz w postaci tzw. głuchych telefonów), przebywanie w pobliżu miejsca zamieszkana i/lub pracy pokrzywdzonego, nawiązywanie kontaktu za pomocą innych osób, wysyłanie listów, e-maili, sms-ów, prezentów, kwiatów itp., śledzenie lub kontrolowanie ofiary, rozpowszechnianie fałszywych informacji, plotek o pokrzywdzonym, nagabywanie itp. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się p o w t a r z a l n o ś ć zachowań sprawcy, a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe. Jak wskazał Sąd Najwyższy „by zachowanie mogło być uznane za stalking, nękanie przez sprawcę musi być uporczywe, a zatem polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji […] nie ma znaczenia, czy sprawca ma zamiar wykonać swoje groźby” (postanowienie z dnia 12 grudnia 2013 r., III KK 417/13, KZS 2014/6/26). Nękanie może dotyczyć nas samych, ale też osób nam najbliższych. Warto jednak pamiętać, że nękanie musi wywołać określony w przepisach skutek, aby zachowanie sprawcy uznać za przestępstwo: tym skutkiem musi być wzbudzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub też istotnego naruszenia jego prywatności. Dodać należy, że już w pierwszym roku obowiązywania przepisu art. 190a k.k. zarejestrowano ponad 5 tys. takich spraw we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce. Z przeprowadzanych badań wynika, że podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). W każdym takim przypadku sprawca znał się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków oskarżeni przyznali się do winy. Sprawa o stalking miała miejsce także w Świdnicy. W tym przypadku nękanie polegało na tym, że sprawca wydzwaniał do pokrzywdzonej, wykonując połączenia głosowe i próby tych połączeń, połączenia SMS oraz wysyłał jej maile, używając wobec niej słów wulgarnych i obraźliwych, zastraszał ją, poniżał, a także obserwował w miejscu zamieszkania oraz śledził ją, robił zdjęcia, nagrywał filmy i śledził jej działalność w internecie. Sprawcą okazał się być były mąż, który wskazywał, że jedynym celem jego kontaktów z pokrzywdzoną było wyjaśnienie kwestii płatności alimentów i uczęszczania przez syna do szkoły, sąd jednakże nie uznał jego wyjaśnień za wiarygodne i skazał na rok pozbawienia wolności. Przypadek ten może stanowić potwierdzenie, że sprawcy nękania wreszcie mają podstawy, aby przestać czuć się bezkarni

Uporczywe nękanie oraz podszywanie się pod inną osobę są występkami (zagrożonymi karą pozbawienia wolności do lat 3), a ich ściganie następuje w trybie publicznoskargowym na wniosek pokrzywdzonego. Także typ kwalifikowany z art. 190a § 3 k.k. jest występkiem (zagrożonym karą pozbawienia wolności od roku do lat 10), jednak jego ściganie odbywa się w trybie publicznoskargowym z urzędu. Treść art. 190a k.k. brzmi następująco: Karze pozbawienia wolności do lat 3 podlega ten, kto, przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza w niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność. Tej samej karze podlega również ten, kto, wykorzystuje wizerunek lub inne dane osobowe osoby pod którą się podszywa, w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej. Ustawodawca zastrzega jednak w §3 karę surowszą niż karę do 3 lat pozbawienia wolności w przypadku kiedy następstwem wyżej wymienionych czynów jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie. Wówczas sprawca podlega karze od roku do 10 lat pozbawienia wolności. Nowelizacją KK dokonaną przez ustawę z 25.2.2011 r. (Dz.U. Nr 72, poz. 381) wprowadzone zostały w art. 190a k.k. dwa nowe przestępstwa. Pierwsze z nich art. 190a § 1 k.k. dotyczy uporczywego nękania Drugie - § 2 dotyczy podszywania się pod inną osobę. Dobrem podlegającym ochronie w art. 190a k.k. jest prawo do życia w poczuciu bezpieczeństwa, tj. wolnego od jakiejkolwiek formy dręczenia, nękania i poczucia zagrożenia. Należy wskazać zatem, że ochronie podlega nie tylko wolność psychiczna człowieka, ale także prawo do ochrony życia prywatnego i rodzinnego. Sprawca podlega karze w przypadku naruszenia prywatności ofiary. Z treści art. 190a § 2 k.k. można wywnioskować, że ochronie podlegają również: wizerunek oraz dane osobowe pokrzywdzonego art. Zgodnie z treścią art. 190a § 3 k.k. należy przyjąć, że także jego życie. Przestępstwo uporczywego nękania może być popełnione tylko umyślnie (dolus directus oraz dolus eventualis). Jak stanowi art. 190a§ 1 k.k. odpowiedzialności karnej podlega ten, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność. „Nękanie” jest to powtarzające się prześladowanie, które wyraża się w podejmowaniu różnych naprzykrzających się czynności. Celem tych czynności jest: udręczenie utrapienie dokuczenie lub niepokojenie pokrzywdzonego albo jego osoby najbliższej (art. 115 § 11 k.k.) W jaki sposób może dojść do nękania pokrzywdzonego przez sprawcę? Zachowania mogą być zarówno legalne, w przypadku gdy ocenia się je pojedynczo, np. na wysyłanie listów (tradycyjnych lub elektronicznych) i esemesów, telefonowanie, nachodzenie w różnych miejscach, jak i nielegalne. Do tych drugich należy zaliczyć np. grożenie, włamywanie się do skrzynek na listy lub do mieszkania ofiary w celu pozostawienia wiadomości lub innych przedmiotów. Do czynności sprawczych mogą być też zaliczone: bezprawne postępowanie z rzeczą będącą własnością pokrzywdzonego oraz sytuacja, w której atakowana zostanie jego cześć lub dobre imię. obserwuj rynek pracy Warto zauważyć jednak, że karalne jest takie nękanie, które ma charakter długotrwały. W celu udowodnienia, że dane zachowanie się sprawcy jest uporczywe, należy wykazać, na szczególne nastawienie psychiczne, które wyraża się w nieustępliwości nękania. Nieustępliwość nękania to trwanie w uporze, pomimo próśb i upomnień pokrzywdzonego lub innych osób o zaprzestanie przedmiotowych zachowań. Ponadto należy wskazać na dłuższy upływ czasu, przez który sprawca zachowania te podejmuje. Warto zwrócić uwagę, również na to że: „Działania sprawcy mają polegać na nękaniu, co w rozumieniu słownikowym oznacza ustawiczne dręczenie, trapienie, niepokojenie (czymś) kogoś; dokuczanie komuś, nie dawanie chwili spokoju [S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik języka polskiego, t. II, Warszawa 2003, s. 1095]. Skoro w istotę nękania wpisana jest ustawiczność działania powstaje wątpliwość co do zasadności ustawowego dookreślenia, iż dręczenie sprawcy ma cechować uporczywość. Ustawiczny oznacza bowiem tyle co: trwający długo, niekończący się, powtarzający się; ciągły, bezustanny, nieprzerwany (S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik…, t. IV, s. 1034), uporczywy natomiast to: trudny do usunięcia, utrzymujący się długo lub ciągle powtarzający się; nieustanny, uciążliwy (S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik…, t. IV, s. 1007).” [Kodeks karny. Komentarz. prof. dr hab. Ryszard Stefański, Warszawa 2013] Skutkiem zachowania się sprawcy musi być wytworzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub poczucia istotnego naruszenia jego prywatności z zastrzeżeniem, że poczucie to jest uzasadnione. Uzasadnione, czyli poparte obiektywnym przekonaniem, że każdy przeciętny człowiek o porównywalnych do ofiary cechach osobowości, psychiki, intelektu i umysłowości w porównywalnych warunkach także odczuwałby takie zagrożenie. Jeżeli chodzi o poczucie zagrożenia to jest ono uzasadnione, jeżeli zachowanie sprawcy rodzi u pokrzywdzonego przypuszczenie, że może dojść do zrealizowania zamachu i sprawca jest w stanie posunąć się do naruszenia innych dóbr pokrzywdzonego lub osoby mu najbliższej. Ale poczucie zagrożenia może także powstać w wyniku braku komfortu bezpieczeństwa, które ma charakter stały i spowodowany jest zachowaniem sprawcy. Sprawca może podejmować takie czynności, które wytworzą u ofiary wrażenie śledzenia, ważne jest ponownie, żeby miało ono charakter stały. Istotne naruszenie przez sprawcę prywatności pokrzywdzonego jest drugą możliwością zachowania się sprawcy. Prywatność stanowi pewien obszar wolności człowieka, która jest przyrodzona i dzięki której ma on prawo samodzielnie decydować o kształcie swojego trybu życia. Prywatność w pewnym sensie wyznacza granice między życiem indywidualnym i społecznym człowieka (A. Sakowicz, Prawnokarne gwarancje prywatności, s. 303). Prawo do prywatności nie ma może być ograniczana okolicznościami współżycia społecznego lub systemem prawa (najczęściej ograniczenia takie muszą wynikać z ustawy). W art. 190a § 2 k.k. wprowadzone zostało drugie przestępstwo, które stanowi przykład „oszustwa”, w postaci podszywania się, tj. fałszywego podawania się za inną osobę z wykorzystaniem jej wizerunku lub innych danych osobowych w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej. Jest to przykład przestępstwa kierunkowego, może być bowiem popełniony wyłącznie umyślnie, i to tylko w zamiarze bezpośrednim (dolus directus coloratus). Przestępstwo to, przeciwnie to przestępstwa nękania (o charakterze materialnym) ma charakter formalny. Przemawia za tym fakt, że do jego dokonania dochodzi już w momencie podszycia się (podania) za ofiarę tego przestępstwa przez sprawcę. Za podszywanie się należy uznać wprowadzenie w błąd innych osób co do własnej tożsamości. Z konstrukcji przestępstwa wynika, że do jego dokonania nie jest konieczne rzeczywiste spowodowanie szkody majątkowej lub osobistej, a wystarczy, aby sprawca dążył w tym kierunku. Ponadto w treści art. 190a § 3 k.k. został ujęty typ kwalifikowany przestępstwa uporczywego nękania jak i podszywania się pod inną osobę. Polega on na spowodowaniu skutku w postaci targnięcia się pokrzywdzonego na własne życie (art. 190a § 3 k.k.). Warto zwrócić uwagę, że sprawca będzie odpowiadał zarówno wtedy, gdy samobójstwo rzeczywiście zostało dokonane, jak i w przypadku kiedy pokrzywdzony jedynie usiłował je popełnić. Jest to przykład konstrukcji tzw. winy kombinowanej (mieszanej, umyślno-nieumyślnej - art. 9 § 3 k.k.) Źródło: [więcej, zob. A. Grześkowiak, K. Wiak (red.), Kodeks karny. Komentarz., Warszawa 2012][Kodeks karny. Komentarz. prof. dr hab. Ryszard Stefański, Warszawa 2013]

ĘKANIE - STALKING Nękanie (w języku angielskim stalking) polega najczęściej na celowym, uporczywym i długotrwałym działaniu skierowanym przeciwko danej osobie, którego celem jest upokorzenie i dezorganizacja jej życia. Nękanie polega na podejmowaniu powtarzających się i uporczywych działań wobec danej osoby, np. wysyłanie smsów, głuche telefony, rozpowiadanie i rozpowszechnianie informacji z życia osobistego lub zawodowego danej osoby, publikowanie w internecie, plakatowanie okolic miejsca zamieszkania lub pracy, szantażowanie ujawnieniem tajemnic, kierowanie gróźb, śledzenie, wyczekiwanie godzinami w miejscu zamieszkania lub pracy. Stalking jest często powiązany z czynami karalnymi tj. obrazą i zniewagą, zniszczeniem mienia, przemocą domową. Przykładowe zachowania definiowane jako stalking to śledzenie ofiary, osaczanie jej (np. poprzez ciągłe wizyty, telefony, smsy, pocztę elektroniczną, podarunki) i ciągłe, powtarzające się nagabywanie. Działania te są szczególnie niebezpieczne, gdy mogą przybrać formę przemocy fizycznej zagrażającej życiu ofiary. OCHRONA PRAWNA W chwili obecnej w polskim prawie funkcjonuje już przepis, który definiuje przestępstwo nękania. Nowelizacją, która weszła w życie 6 czerwca 2011 r. został dodany do kodeksu karnego art. 190A KK definiujący nowy typ czynu zabronionego. Pokrzywdzeni stalkingiem mogą zatem i powinni szukać pomocy na drodze postępowania karnego i/lub cywilnego korzystając z nowych i istniejących uprzednio uregulowań. W przypadku jeżeli sprawca stalkingu dopuszcza się w ramach swojego działania naruszenia dóbr osobistych, takich jak: wolność, cześć, nazwisko, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania (art. 23 kodeksu cywilnego) pokrzywdzony może poszukiwać ochrony również na drodze procesu cywilnego (art. 24 kodeksu cywilnego). Osoba, która w celu dokuczenia innej osobie złośliwie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie niepokoi podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1.500 złotych albo karze nagany (art. 107 kodeksu wykroczeń). Ściganie odbywa się w postępowaniu wykroczeniowym. Jeżeli sprawca nękając swoją ofiarę popełnia przy tym jakiekolwiek przestępstwo (np. zniesławienie, zniszczenie mienia, naruszenie miru domowego itd.) ściganie może odbyć się na drodze postępowania karnego również o te czyny. Nasza rada: Jeżeli jesteś nękana/y i uważasz, że padasz ofiarą stalkingu szukaj pomocy u adwokata. Nowe uregulowanie przestępstwa stalkingu w kodeksie karnym powinno znacząco ułatwić uzyskanie ochrony prawnej. Sądy mogą ukarać sprawcę, nałożyć na niego obowiązek naprawienia szkody lub zapłaty zadośćuczynienia za krzywdę. Istnieje również możliwość orzeczenia przez sąd zakazu zbliżania się do domu ofiary lub kontaktowania się z nią. Możliwa do uzyskania ochrona jest za każdym razem inna i zależy od okoliczności każdej sprawy. Od 6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym zostało zdefiniowane przestępstwo nękania: Art. 190a. § 1. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego. Przestępstwo nękania jest ścigane na wniosek pokrzywdzonego, co w praktyce oznacza, że do wszczęcia postępowania konieczne będzie zawiadomienie organów ścigania przez osobę tym przestępstwem pokrzywdzoną. Jednak już w chwili złożenia wniosku postępowanie będzie toczyło się z urzędu, a osoba pokrzywdzona nie będzie musiała wcielać się w żadną rolę procesową w postępowaniu sądowym. Będzie ona natomiast mogła obok oskarżyciela publicznego popierać akt oskarżenia jako oskarżyciel posiłkowy. JAK RADZIĆ SOBIE Z NĘKANIEM/STALKINGIEM? Julie Chen z amerykańskiej stacji CBS rozmawia z Michele Archer - pracownikiem Safe Horizons (organizacji zajmującej się pomocą ofiarom przestępstw), ofiarą stalkingu, która wyjaśnia jak bronić się przed nękaniem/stalkingiem? (rozmowa wyemitowana 14 stycznia 2009 r.) Jak poradzić sobie z nękaniem/stalkingiem? 1. Wyjdź z ukrycia i szukaj pomocy na zewnątrz 2. Zmień swoje nawyki i plan dnia 3. Zapisuj w dzienniku wszystkie zdarzenia - czas, miejsce i co się wydarzyło. Zapisuj dane świadków 4. Powiadom policję. Pamiętaj, że: Prawo jest po twojej stronie. Nękanie/Stalking są bezprawne i możesz się bronić. Twoja sytuacja nie jest beznadziejna i zawsze jest jakieś rozwiązanie. Jeżeli jesteś śledzona/y, dostajesz głuche telefony lub ktoś wydzwania do ciebie bez powodu, wysyła smsy, listy lub emaile, wystaje pod twoim domem, szkołą lub biurem, wysyła niechciane prezenty, niszczy twoje rzeczy, straszy ciebie lub twoją rodzinę lub kogoś bliskiego oznacza to, że padłaś/eś ofiarą stalkingu

6 czerwca 2011 r. w kodeksie karnym obowiązuje art. 190 a kodeksu karnego, który wprowadził przestępstwo tzw. stalkingu. Słowo „stalking” pochodzi z języka angielskiego i w polskim porządku prawnym oznacza uporczywe nękanie. Dotychczas większość zachowań, które łącznie składają się na nękanie, była jedynie wykroczeniem przewidzianym w art. 107 kodeksu wykroczeń jako „złośliwe niepokojenie”, za które groziła kara nagany, grzywny do 1 tys. 500 zł lub ograniczenie wolności do 1 miesiąca. Obecnie każdy, kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem czynu określonego wyżej jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Uporczywym nękaniem jest ustawiczne niepokojenie, dręczenie, dokuczanie, co każdorazowo będzie podlegać ocenie przez organy prowadzące postępowanie i przez sąd, w świetle okoliczności danej sprawy. Nękanie zazwyczaj przejawia się w zachowaniach takich jak: telefonowanie (zwłaszcza w porze nocnej oraz w postaci tzw. głuchych telefonów), przebywanie w pobliżu miejsca zamieszkana i/lub pracy pokrzywdzonego, nawiązywanie kontaktu za pomocą innych osób, wysyłanie listów, e-maili, sms-ów, prezentów, kwiatów itp., śledzenie lub kontrolowanie ofiary, rozpowszechnianie fałszywych informacji, plotek o pokrzywdzonym, nagabywanie itp. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się p o w t a r z a l n o ś ć zachowań sprawcy, a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe. Jak wskazał Sąd Najwyższy „by zachowanie mogło być uznane za stalking, nękanie przez sprawcę musi być uporczywe, a zatem polegać na nieustannym oraz istotnym naruszaniu prywatności innej osoby oraz na wzbudzeniu w pokrzywdzonym uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia. Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby zachowanie stalkera niosło ze sobą element agresji […] nie ma znaczenia, czy sprawca ma zamiar wykonać swoje groźby” (postanowienie z dnia 12 grudnia 2013 r., III KK 417/13, KZS 2014/6/26). Nękanie może dotyczyć nas samych, ale też osób nam najbliższych. Warto jednak pamiętać, że nękanie musi wywołać określony w przepisach skutek, aby zachowanie sprawcy uznać za przestępstwo: tym skutkiem musi być wzbudzenie u pokrzywdzonego poczucia zagrożenia lub też istotnego naruszenia jego prywatności. Dodać należy, że już w pierwszym roku obowiązywania przepisu art. 190a k.k. zarejestrowano ponad 5 tys. takich spraw we wszystkich jednostkach prokuratury w Polsce. Z przeprowadzanych badań wynika, że podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). W każdym takim przypadku sprawca znał się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków oskarżeni przyznali się do winy. Sprawa o stalking miała miejsce także w Świdnicy. W tym przypadku nękanie polegało na tym, że sprawca wydzwaniał do pokrzywdzonej, wykonując połączenia głosowe i próby tych połączeń, połączenia SMS oraz wysyłał jej maile, używając wobec niej słów wulgarnych i obraźliwych, zastraszał ją, poniżał, a także obserwował w miejscu zamieszkania oraz śledził ją, robił zdjęcia, nagrywał filmy i śledził jej działalność w internecie. Sprawcą okazał się być były mąż, który wskazywał, że jedynym celem jego kontaktów z pokrzywdzoną było wyjaśnienie kwestii płatności alimentów i uczęszczania przez syna do szkoły, sąd jednakże nie uznał jego wyjaśnień za wiarygodne i skazał na rok pozbawienia wolności. Przypadek ten może stanowić potwierdzenie, że sprawcy nękania wreszcie mają podstawy, aby przestać czuć się bezkarni

Kurwa jasna daj ty mi alfonsie spokój doskonale wiesz że utrzymuje z nią kontakt jesteśmy do siebie szczerzy i nie piszę alfonsie Okon pod różnymi nickami jak ty spokój to ty jej daj to że nie jest na trasie to przez takich jak ty którzy traktują je jak towar ja tę dziewczynę bardzo szanuję i jej pomagam jak mogę żeby miała spokój od takiego ALFONSA jak ty i zajmij się czymś innym bo ty jak piszesz to mi się niedobrze robi obrońca się znalazł możesz pisać co chcesz a i tak mnie nie interesuje co ty piszesz bo z blondi i tak będę się przyjaźnił i pomagał i bronił Blondi żeby ją uwolnić od takiego jak ty ZROZUMIAŁEŚ

Okon chyba mnie mylisz o tym którym myślisz witboya utrzymuje z nią znajomość i nie musi się o nią pytać bo się doskonale że jej nie ma i nie musi się nikogo pytać wyżej o Węgierkę też pytają wie się pierdol alfonsie

Co się dzieje z węgierka? Może ktoś wie kiedy wróci?

Blondi się nigdzie nie przeniosła. Nie ma jej to nie ma. I przestań ku*rwa jeb*ac i szukać jej. I nie pisz non stop pod innymi nickami bo wiemy kim jesteś stary zbokolu. I daj tej biednej dziewczynie wreszcie spokój.

Stoja dziś dziewczyny ? Dajcie znac

Wie ktoś gdzie się przeniosła blondi?

Stoi tam gdzie blondyna stala

To jakaś nowa ?

Dwie czarne i bułgara na parkingu. Żadnej blondi nie ma

Stoją dzisiaj blondi jest albo czarna

Z cipy to śmierdzi twojej starej hamie. Po cholere tu wchodzisz na tą stronę skoro nie korzystasz? Po to żeby bzdury pisać? O higienę to one dbają ja mało kto i jakby śmierdzily to wiara by do niech nie jeździła a tam przewijają się tłumy i te same osoby w ciągu tygodnia po kilka razy, wiem bo sam jeżdżę. I jakby z cipy czarnej jebalo to w życiu bym z niej nie korzystał a korzystam 2x w tygodniu.

Nie możesz ich tak szmacic stoją ich sprawa to są też istoty ludzkie nikomu nic złego nie robią nie musisz korzystać

Czarna to szmata jak wszystkie one stoją i roznoszą tylko choroby tyle kutasow dziennie zero higieny śmierdzą z cipy jak śledzie

Hahahahah. Napewno jej się spusciles na twarz durniu

Byłem u Czarnej dobrze ciągnie za dopłatą spuściłem się jej na twarz

Kiedy będzie blondi

Pełna obsada...